Homoseksualizm

Pokrzywa

Rząd PiSu straszył gejami jakby plagą. Wciąż na ulicy ca się usłyszeć wyzwiska pod adresem gejów i lesbijek, wciąż coming out jest bardzo stresujący i nieraz rodzina odrzuca geja bądź lesbijkę za to, kim są. Wciąż słychać głosy, że homoseksualizm jest chorobą, mimo iż Światowa Organizacja Zdrowia już dawno doszła do wniosku, iż jest orientacją seksualną.
Podobnie jak biseksualizm, z tym że nadal nikt dokładnie nie wie, jaki procent biseksualistów jest w społeczeństwie.
Według Kinseya ludzi można podzielić według skali:
0 - całkowicie heteroseksualny
1 - niemal całkowicie hetero
2 - głównie hetero, bardziej niż incydentalnie homoseksualny
3 - biseksualny
4 - głównie homo, bardziej niż incydentalnie hetero
5 - niemal całkowicie homo
6 - całkowicie homo
oraz jeszcze jest kategoria X bądź 8 oznaczająca brak zainteresowania sferą seksualną.
Czy geje, lesbijki i biseksualiści są takim złem, jakie się z nich robi? Akceptujecie ich? A może uważacie, że są zboczeńcami, których należy leczyć?

Nakago

Nie mam nic przeciwko homoseksualistom, ale prawda jest taka, że żadnego homo- ani biseksualisty nie znam osobiście. A jeśli nawet znam, to nie wiem, że nie jest hetero. W związku z czym nie mam zielonego pojęcia, jak bym się zachowała w towarzystwie osoby o odmiennej orientacji seksualnej. Podejrzewam, że normalnie, ale pewności mieć nie mogę. W każdym razie obecnie również nie mam zastrzeżeń, żeby osoby tego rodzaju poznać. Jaki będę naprawdę miała do nich stosunek, to się dopiero okaże.

Obecnie stoję na mocno tolerancyjnej pozycji: jestem nie tylko za umożliwieniem związków małżeńskich homoseksualistom, ale również adoptowaniu przez nich dzieci. Wychodzę z założenia, że lepsi homoseksualni rodzice, niż rodzice okrutni czy dom dziecka. Acz psychologiem ani socjologiem nie jestem, patrzę z pozycji kompletnego laika. Może nie mam racji.

ma_dziow

Dobrze by było, gdyby sama założycielka tematu wypowiedziała się tu również.

Nie mam nic przeciwko osobom o odmiennej orientacji. Plączę się po forum Yaoi, jestem tam Modem - fakt, czuję się dziwnie w morzu osób innych niż ja.
Poznałam dziewczyny bi i homoseksualistki. Zupełnie normalne. Na początku podchodziłam jak do jeża, trochę nieufnie. Ale nie można kopać człowieka tylko dlatego, że nie wpasowuje się w ramy otoczenia.

Czego z kolei nie lubię i nigdy nie strawię, to upolitycznienia i agresywnej walki wokół społeczności homoseksualnej. Przepraszam bardzo, ale skoro ja - heteroseksualistka - czuję się jak mniejszość i że jestem na gorszych prawach, to chyba jest tu coś nie tak. Czuję się zepchnięta w kąt i mam czasem ochotę iść w paradzie nie - równości Wink

Tolerancja dla ludzi z naszego otoczenia, ale z odmienną orientacją - jak najbardziej. Dla całej agresywnej otoczki, rzucania się do gardła i politycznych krzyków - stanowcze nie.

O adopcji dzieci przez pary homoseksualne wypowiadać się będę prywatnie. Akurat w tej kwestii moje poglądy są dość radykalne i nie chciałabym nikogo urazić.

kate-rama

Ja jestem bardzo tolerancyjna, tak więc wybrałam odpowiedź pierwszą. Akceptuję i co tu dużo gadać. Gadanie na takie tematy jest w sumie dość głupie, bo się do żadnych mądrych wniosków nie dochodzi. My akceptujemy, wy nie, oni też nie, a one trochę. Tyle wszystkiego, po co hałas?
pozdrawiam Kasia

Pokrzywa

Chciałam na początek dać ankietę, chciałam się dowiedzieć, co myślą forumowicze, a jeśli się kłócić nie będą, nie widzę problemu, żeby tutaj popsioczyć na homofobiczne zachowania, podzielić się świeżymi informacjami tudzież podyskutować na temat różnorakich spraw związanych z tematem, jak choćby małżeństwa homoseksualne, związki partnerskie czy adopcję dzieci, której ja osobiście jestem przeciwna - na razie. Ze względu na przybranych rodziców i dziecko - wszyscy mieliby w naszej ksenofobicznej Polsce ciężko. Nawet jeśli ma się wokół tylko kilku homofobów z wielu znajomych, potrafią oni nieźle zgnoić, a ludzie mają tendencję do niereagowania, jak kogoś innego dręczą. I dzieci i homorodzice mieliby bardzo ciężko - za ciężko moim zdaniem, i trzeba byłoby trochę poczekać, aż Polacy oswoją się ze związkami partnerskimi.
Ale w każdym innym miejscu, które będzie/jest gotowe, szczerze popieram ideę.